آزمون عربی دهم انسانی به صورت دیجی فرم

يَتَفَكَّرونَ في خَلْقِ السَّمواتِ و الأَرْضِ، رَبّنا ما خَلَقْتَ هذا باطلاً»: (2 نمره)

1) در مورد آفرینش آسمان‌ها و زمین تفکر می‌کنند که پروردگارا این را بیهوده نیافریدی!

2) درباره‌ی خلقت آسمان‌ها و زمین می‌اندیشند که خدایا تو اینها را باطل نکرده بودی!

3) در مورد خلقت آسمان‌ها و زمین به تفکر می‌پردازند، خداوندا این باطل را تو نیافریده‌ای؟

4) درباره‌ی آفریدن آسمان‌ها و زمین اندیشه می‌کنند، ای خدا ما، این بیهوده را خلق نکرده‌ای!

تایید

إقْرأ الكتبَ العربيّة تَفهمْ القُرآنَ بِسُهولةٍ!»: (2 نمره)

1) کتاب‌های عربی را بخوان تا قرآن را به آسانی بفهمی!

2) اگر کتاب‌های عربی را بخوانی قرآن را به آسانی خواهی فهمید!

3) خواندن کتاب‌های عربی باعث می‌شود قرآن را آسان بفهمی!

4) اگر کتاب‌های عربی را خواندی آسان قرآن را خواهی فهمید!

تایید

«مَنْ یُزَیِّنُ السّماء بالأنجُم الّتي هي كالدُّرَرِ؟»: (2 نمره)

1) کیست که آسمان‌ها را با ستارگانی چون مروارید زینت داده است؟

2) چه کسی آسمان را با ستاره‌هایی چون مرواریدها زینت می‌بخشد؟

3) چه کسی آسمان را با ستارگانی که مثل مرواریدها هستند زینت می‌بخشد؟

4) کیست که آسمان‌ها را با ستاره‌هایی که مثل مروراریدها هستند زینت 4) کیست که آسمان‌ها را با ستا است؟

تایید

«أَنْزَلَ اللهُ المطرَ من الغيم وهذا المطرُ مِن أَنْعُمُه المُنْهمرة!»: (2 نمره)

1) الله است که باران را از ابر فرود آورده و این باران نعمت ریزان اوست!

2) خدا باران را از ابر نازل کرد و این باران از نعمت‌های ریزان اوست

3) الله باران را از ابر نازل کرد و این باران است که نعمت ریزان اوست!

4) خداست که باران را از ابر نازل کرده و این باران از نعمت‌های ریزان اوست!

تایید

«به ابر نگاه کن و بگو چه کسی باران را از آن نازل می‌کند!»: (2 نمره)

1) أُنْظُرْ إلى سحابٍ و اسْأَلْ من ذا الّذی یُنزِلُ منه مَطَره!

2) تَنْظُرُ إلى الغَیْمِ و تَقولُ مَنْ ذا الّذی أنْزَلَ مِنْه مَطراً

3) تَنْظُرُ إلى غیمٍ و تَسْأل مَن ذا الّذی أنْزَلَ مِنْه مَطراً

4) أُنْظُرْ إلى السَحاب و قُلْ مَن ذا الّذی یُنْزلُ منه المَطر!

تایید

«حيرت الغيوم السوداء و الرياح الشديدة الناس في سماء القرية ليلة أمس!» (2 نمره)

1) ابر سیاه و بادهای شدید آسمان روستا دیشب، مردم را متحیر کرده بود!

2) ابرهای سیاه و بادهای شدید در آسمان روستا، دیشب مردم را حیران کرد!

3) ابرهای سیاه و بادهای قوی در آسمان دهکده ما، دیشب مردم را به وحشت انداخت!

4) مردم با ابرهای تیره رنگ و بادهای شدید آسمان دهکده، دیشب حیرت زده شدند

تایید

«الهي لا تقطع رجائي فانْقَطعَ رَجائي مِن النَّاسِ!»: (2 نمره)

1) خدایا، امیدم را قطع نکن، چرا که امیدم از مردم قطع شده است!

2) خدای من، امیدم را قطع نکرد، چرا که امیدم را به مردم قطع کن!

3) خدایا، امیدم قطع نمی‌شود، چرا که امیدم از مردم قطع شده است!

4) خدای من، امیدم را قطع نمی‌کند، چرا که امیدم را از مردم قطع کردم!

تایید

«وَ لَقَدْ اَرْسَلْنا نُوحَاً اِلى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فيهِم اَلْفَ سنةٍ الاَّ خَمسينَ عاماً»: (2 نمره)

1) و به راستی نوح را به سوی قومش فرستادیم، پس در میان ایشان نهصد و پنجاه سال اقامت گز ید!

2) و بی‌شک نوح را به سوی قومش فرستادیم تا در میانشان هزار و پنجاه سال زندگی کند!

3) و البته نوح را به سوی قومی فرستاده‌ایم که نهصد و پنجاه سال در میانشان زندگی کرده بود!

4) و به راستی نوح را به سوی قومی می‌فرستیم تا هزار و پنجاه سال در میان آن‌ها بماند!

تایید

«سافرتُ معَ أُسْرتي إلی إیران و وجدتُها بلاداً جمیلةً و شَعْبَها مِضیافاً!»: (2 نمره)

1) همراه خانواده‌ام به ایران سفر می‌کنم تا سرزمین زیبا با ملتّی مهمانواز را بیابم!

2) با خانواده به ایران مسافرت کنید تا سرزمینی زیبا و مردمی مهمان‌نواز را ببینید!

3) همراه با خانواده به ایران سفر کنید تا سرزمینی زیبا و مردمی مهمان‌نواز را بیابید!

4) با خانواده‌ام به ایران مسافرت کردم و آن را سرزمینی زیبا و مردمش را مهمان‌نواز یافتم!

تایید

«طبختْ أُمّي طعاماً یکفي لِعِشرینَ ضَیفاً، ولکنّه کَفَی لِثلاثینَ ضَیفاً»: (2 نمره)

1) مادرم غذایی را برای بیست مهمان طبخ کرد، ولی برای سی مهمان کفایت می‌کند!

2) مادرم برای بیست مهمان غذا پخته بود، ولی آن برای سی مهمان کفایت می‌کند!

3) مادرم غذایی را برای بیست مهمان پخت، ولیکن آن برای سی مهمان کافی شد!

4) مادرم برای بیست مهمان غذا پخته بود، ولیکن آن برای سی مهمان کافی شد!

تایید