آزمون املای درس 1تا8 فارسی هشتم به صورت دیجی فرم

۱.درنوجوانی هرگز درخیال کسی نمی گنجدکه درآینده به انسانی بی آتفه وبداخلاق تبدیل شود.تصور همه از آینده یک زندگی آرمانی،منطقی وصرشاراز عشق وعاطفه وانسانیت است.زندگی کردن به یادگیری اسول وروش هایی نیاز دارد.زندگی یک صفر است.
۲.انسان موجودی اجتمائی است وهر جامعه ای درسرزمین ویژه ای ،دین ، زبان، اخلاغ، آداب وحنجارهای فرهنگی وسنت های ائتقادی ،باورها وارزش های خاسی دارد.افراد  جامعه در برخوردها ودادوستدها پایبند به آن اعتقادات وهنجارهای اخلاقی وعاداب اجتماعی هستند.
۳.فرزندم! من می دانم وبی گمانم که تو ایران را از بُن جان، دوست می داری؛ زیرا تو از طبار ایرانیان نژاده و آذاده هستی؛ از آن پاکان که جانشان از مِحر ایران تابناک است ودلشان به نام ویاد ایران می تپد؛ از آن دانا دلان خویشتن شناس که اکنون ایران را به گذشته ی پرفروق آن پیوندد.تو از آن آزاد اندیشانی هستی که پایدار ونستوه ،اصتوار چون کوه می کوشند که آن گروه از ایرانیان را که از خویش بیگانه شده اند،به خویش باز آورندوبه خودشناسانند.
۴.بهلول گفت: تودعوی دانایی می‌کردی ،اکنون که به نادانی خود مئترف شدی،تورا بیاموزم .بدان که اینها که تو گفتی همه فرع است واسل درخوردن ،آن است که لقمه ی هلال باید واگر هرام را صداین گونه آداب به جا بیاوری فایده ندارد وسبب تاریکی دل شود‌درسخن گفتن نیز باید اول ،دل پاک باشد ونیت درست باشد وآن برای رضای خدا باشد واگرنه صکوت وخاموشی بهتر ونیکوتر باشد.