آزمون فارسی و نگارش 3 شهریور 1399 به صورت دیجی فرم

مفهوم نشانه «ان» در واژه های گریان - گیلان در کدام گزینه درست است؟

نقش «ممیز» را در متن پیدا کنید: « سفارش شد که بردن سیصد تومان پول تا تهران همراه یک محصل خطرناک است. »‏

واژه « خطرناک » در این جمله چه نقش دستوری دارد؟ « سفارش شد که بردن سیصد تومان پول تا تهران همراه یک محصل ‏خطرناک است. » ‏

با توجه به معنا، املای کدام واژه غلط است؟ ‏

املای صحیح واژه های نادرست کدام است؟ (5/0) ‏ ‏«باران رحمت بی حسابش همه را رسیده و خان نعمت بی دریقش همه جا کشیده، پرده ناموص بنده گان به گناه فاحش ندرد ‏و وظیفه روزی به خطای منکر نبرد.»‏

معنی واژه های « جود، فرض، طیلسان و هریوه » در جملات زیر چیست؟ همه نوری و سروری همه جودی و جزایی. ای عزیز به خدا رسیدن فرض است. جزیره های کوچک و بزرگ مثل وصله ‏های رنگارنگ بر طیلسان آب مدیترانه دوخته شده است. ماخ سالار، آن هریوه خوب و پاک آیین، روایت کرد.‏

منظور شاعر از سیاه بخت فرزند کیست یا چیست؟ ای مادر سر سپید بشنو / این پند سیاه بخت فرزند

منظور شاعر از عبارت « کان را که خبر شد » در بیت زیر چیست؟ این مدعیان در طلبش بی خبران اند / کان را که خبر شد خبری باز نیامد

بیت سوم شعر در مکتب حقایق را به کمک حافظه خود تشخیص دهید:

مفهوم عبارت کنایی چند مرده حلاج بودن کدام است؟

مفهوم عبارت کنایی به شکم صابون زدن کدام است؟

کدام یک از آرایه های ذکر شده در جلوی هر بیت درست نیست؟‏

در بیت زیر انواع «و» (واو) را مشخص کنید. ‏ دیروز در غربت باغ من بودم و یک چمن داغ امروز خورشید در دشت، آیینه دار من و تو ‏

معنی بیت زیر در کدام گزینه درست است؟ این فصل، فصل من و توست، فصل شکوفایی ما / برخیز با گل بخوانیم اینک بهار من و تو

دریافت زیر از بند « شو منفجر ای دل زمانه / وان آتش خود نهفته مپسند » درست است یا نادرست؟ دلِ زمانه: اضافة استعاری (تشخیص) - دلِ زمانه: استعاره از دماوند - آتش: استعاره از خشم درونی - نهفته: صفت مفعولی در ‏نقش قید. معنی بیت: ای کوه دماوند که چون قلب زمانه هستی، آتشفشان کن و بیش از این راضی مباش که آتش ‏درونت نهفته بماند.‏

دریافت زیر از بند « اگر دیدی به ناگاه / خون من بر سنگ فرش خیابان جاری است / بخند؛ زیرا خنده تو / برای دستان من ‏شمشیری است آخته. » درست است یا نادرست؟ تاریک ترین لحظه ها: نماد فضای ناامیدی و خستگی / خون من بر سنگفرش خیابان جاری ست: کنایه از اینکه زخمی ‏شدن یا جان سپردن / آخته: بیرون کشیده، برکشیده / شمشیر: نماد مبارزه / خنده تو شمشیری است آخته: تشبیه‏

معنی « عصاره تاکی به قدرت او شهد فایق گشته و تخم خرمایی به تربیتش نخل باسق گشته » در کدام گزینه درست است؟

معنی « تنها همان رتبه های بالا را وعده بگیر و ما بقی را نقدا خط بکش و بگذار سماق بمکند » در کدام گزینه درست است؟

معنی « بگرای چو اژدهای گرزه / بخروش چو شرزه شیر ارغند » در کدام گزینه درست است؟ ‏

متن زیر قسمتی از یک مقاله با نام « اصول و نکاتی برای نوشتن انشا » است؛ کدام قسمت از اجزای بیان مسئله در آن آمده است؟ ‏ اگر کمی در خاطراتمان پرسه بزنیم همه ما شبی پر استرس را به یاد خواهیم آورد که برای نوشتن انشا متوسل به پدر و یا ‏مادرمان می شدیم و از آنها کمک می خواستیم، که در اکثر موارد آنها نیز برای نوشتن انشا باید سختی زیادی را تحمل می ‏کردند زیرا که بعضا بخاطر روز پرکاری که داشتند، خسته بودند و یا اینکه موضوع مطرح شده برای انشا آنقدر دشوار بود که ‏نیاز به مطالعه چندین و چند ساعته داشت. آن هم در زمانی که دسترسی به اینترنت و کمک گرفتن از آن برای نوشتن انشا ‏به اندازه امروز راحت نبود. اما تمام آنچه که گفتیم بخاطر این بود که معلمان انشا فقط از ما یک متن آماده می خواستند و ‏هیچگاه اصولی نوشتن انشا را به ما آموزش ندادند. نوشتن انشا اصول و مراحلی دارد که با رعایت کردن آنها می توان به ‏راحتی « آب خوردن » انشا نوشت.‏‎ ‎‏ ‏

زاویه دید در نوشته زیر در کدام گزینه درست است؟ ‏ دیروز بود که اتاقم را جدا کردند. آیا همان طوری‌که ناظم وعده داد من حالا به کلی معالجه شده‌ام و هفته دیگر آزاد خواهم شد؟ ‏آیا ناخوش بوده‌ام؟

دریافت زیر از این شعر پروین اعتصامی درست است؟ « گویمت شرط نیکنامی چیست؟ / زانکه این نکته بایدت خواندن ‏ خاری از پای عاجزی کندن / گردی از دامنی، بیفشاندن» به تو می گویم که شرط خوشنامی چیست، چراکه، این نکته را باید بخوانی‎:‎از پای یک شخص ناتوان، ‏خاری را درآوردن و گرد وغباری را از پیراهنی زدودن

متن زیر درباره آفرینش از نظر اصول نگارشی صحیح است یا خیر؟ یکی از سفارش های خداوند در قرآن کریم، اندیشه کردن در آفرینش است. خداوند از ما خواسته است تا با دقت و تأمل در ‏پدیده های گوناگون و زیبایی های شگفت انگیز جهان هستی، هم روح زیبایی طلب خود را سیراب سازیم و هم با شناخت ‏بیشتر درباره آفریدگار آن همه زیبایی ها، خود را به آستان او نزدیک تر کنیم. در بخشی از این گونه آیه ها می خوانیم‎:‎ إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَوَاتِ وَالاَْرْضِ وَاخْتِلاَفِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ لَآیَاتٍ لاُِولِی الاْءَلْبَابِ الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللّه َ قِیَاما وَقُعُودا وَعَلَی جُنُوبِهِمْ ‏وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَوَاتِ وَالاَْرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلاً سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ. (آل عمران: 190 و 191‏‎(‎ همانا در آفرینش آسمان ها و زمین و اختلاف شب و روز، نشانه هایی برای خردمندان است. آنها که خدا را در همه حال از ‏ایستاده و نشسته و در بستر یاد می کنند و در آفرینش آسمان ها و زمین اندیشه می کنند،[و آن گاه می گویند] پروردگارا هیچ ‏یک از اینها را بیهوده و به باطل نیافریدی، پاک و منزهی، پس ما را از عذابت باز دار‎.‎

آیا قطعه ادبی زیر درباره « گریه خزان » بدون اشکال است؟ ‏ صدای پای خزان به گوش می رسد. پرتو های رئوف آفتاب، به آرامی بر گونه های برگ بوسه می زند و با نوازش چهره زرد رنگ او، جلوه گری اش را دو چندان می کند. نسیم با ساز و دهل، شاخه های درخت را کنار زده و به افق های دور خیره می شود. جهان در انتظار است. طبیعت آخرین توان خود را برای بیداری به کار می گیرد و خسته از تلاطم های روزانه به پیشواز میهمانی مرگ می رود. زمین برای در امان ماندن از جنگ سرما، زره زرد رنگش را بر تن می کند. درختان دیگر رمقی برای تحمل سنگینی بار عشق خود ندارند و معشوقشان را به آغوش خاک می سپارند. تماشای لحظه جدایی عاشق از معشوقش برای ابر ها غیر قابل تحمل بود که ناگهان؛ صدای گریه شان بلند شد. « دلم خون شد از این افسرده پاییز / از این افسرده پاییز غم انگیز / غروبی سخت محنت بار دارد / همه درد است و با دل کار دارد » قصه پاییز قصه غم و اندوه است. قصه پاییز، قصه فراق و دوری است. پاییز حدیث کوچه برگ ها است. حدیث کوچ پرستو های عاشق. یادآور خاطرات بسیاری که از غروب های خونین و زمین های سرخ و درخت های بی روح خبر می دهد. این است درد دل خزان. امید است پاییز امسال تان در آینده یادآور خاطرات وصال و شادی باشد.

آیا نامه دوستانه زیر به معلم نویسنده ی نامه مورد تایید اصول نامه نگاری دوستانه است؟ ‏ معلم! ای که نفس هایت زندگی ام را طراوت می بخشد و ساحل نگاهت دلم را آرامش. حرفهایت چون جواهر به صندوقچه ‏ذهنم به یادگار می ماند پرنده ذهنت نامه رسان عشق و محبت است‎.‎ ای که صفای روحی و صبوری به قامت سرو دلت به صافی آینه و دستانت یاری در راه های دشوار زندگی ام است با ‏چشمانم می بینم که چون شمع می سوزی و با گوش هایم می شنوم که صدایت آرام آرام رسم دوستی را در گوشم زمزمه ‏می کند با قلبم حس می کنم که تپش ثانیه ها را آرام کرده ای که با گچ و تخته روزهای درس را برایم خاطره ای جاودانه می ‏کنی‎.‎ ای که با خنده هایت کوله باری از غم را از دوشم برمی داری! ای پنجره رو به دریای من! من با حافظ و سعدی و مولوی تو ‏به قصه تکرار آتش پای می نهم و با راز موفقیت او وارد خانه ی زن پارسا می شوم و با آداب زندگانی اش انس می گیرم‎.‎ و با شازده کوچولوی تو به تماشای بهار می رسم. ای که مهرت از خورشید هم تابان تر است من با ضرب و حساب تو قضیه ‏ی تالسی را درک می کنم و با مساحت و حجم تو زمین را می شناسم. دفترچه خاطرات زندگی را با تو شناختم و می دانم ‏که با تو آن را به پایان می رسانم‎.‎