آزمون املا، هفتم‌. درس عهد و پیمان به صورت دیجی فرم

👇

شهید رجاعی، معلمی متواظع و صمیمی و در کارش بسیار منضم و جدی بود. رفتار او با دانش آموزان چینان بود که بعد از دانش آموخته گی رشته ی دوستی را قطع نمی کردند. او در آغاز سال تحصیلی با شاگردانش عحد و پیمانی داشت که تا آخر سال هم خود و هم شاگردانش در حد توان به آنها پای بند می ماندند. او می گفت من خودم را موظف می دانم که برای خیر و سلاح شما تلاش کنم شما هم به توثیه های من عمل کنید و تکالیف تأیین شده را به انجام برسانید برای زیارت حرم موطهر حضرت معصومه از اتمبیل پیاده شدیم تازه از در داخل شده بودیم که یک باره موج جمعیت رجایی را از جا کند و برد و برد و ما به دنبال او نزدیک بود زیر دست و پا بمانیم. برنامه ورزش خوراک مطالعه و خواب او ساعت دقیق و موعینی داشت و دقیقه ای عوض نمی شد وقتی از پیدایش این خسلت در ایشان از او سؤال می‌شد می‌گفت من این نظم را از آقای بهشتی یاد گرفته ام. خیابان سردتر از کوچه بود و باد با سرعت بیشتری می‌وزید مصطفی خودش را کنار دیوار کشاند تا از حجوم باد در امان باشد دست هایش را از جیب بیرون آورد یخه ی لباسش را بالاتر کشید. کمی احساس گرما کرد. سرما را فراموش کرده و با کونجکاوی به طرف پیرمرد رفت هر چه جلوتر می رفت صدای او را بهتر می شنید پیرمرد حال خوبی نداشت دست هایش در آن هوای سرد پاییزی سرخ شده بود و حرکتی نمی کرد پیرمرد کمک می خاست اما آبران بی توجه به او در حالی که سعی می کردند زودتر خود را به جای گرمی برسانند از کنارش می گذشتند صدای پیرمرد در میان ذوذه ی باد گم شده بود مصطفی ناراحت شد بعد دستش را در جیب کرد احساس کرد صدای به هم خوردن سکه ها را می شنود کمی مکس کرد و سپس لبخندی زد و گفت اگر من به این پیرمرد کمک کنم خدا هم به من کمک خواهد کرد.