در متن زیر 20 غلط املایی پیدا کنید و درست آنها را بنویسید.
رفیق بد، عامل ویرانگری و یار و همدم نیکوخسال، باعث شکلگیری و پرورش شخسیت متعالی انسان است. هر که با بدان نشیند، اگر نیز طبیعت ایشان در او اثر نکند به تریقت ایشان، متهم گردد. تنهایی یکی از سنگینترین مصاعب است، «زوقی چنان ندارد، بیدوست زندگانی»
کوه و دریا و درختان همه در تسبیحاند/ نه همه مستمئی فهم کند این اصرار
چشم باز کن تا عجایب بینی/ که مدحوش و متهیر شوی.
مردم بیهنر، مادام بیسود باشد، چون مقیلان که تن دارد و سایه ندارد؛ جحد کن که اگر چه اصیل و گوهری باشی، گوهر تن نیز داری. کس را نصیحت مگوی و پند مده؛ خواصه کسی را که پند نشنود. در مهاوراتی که به حضور او میان دو کس رود، خوظ ننماید و اگر از او پوشیده دارند استراغ سمع نکند.
چه بسیارند کسانی که لاف دوستی میزنند امّا در حقیقت گرگهایی در جامعه گوسفندان هستند.
ای پیرمرد، در موسم کهنسالی و فرطوتی، کار ایّام جوانی پیشه کردهای.
به چشم بسیرت به خود در نگر/ تو را تا در آیینه، زنگار نیست/ همی دانه و خوشه، خربار شد/ زآغاز، هر خوشه خربار نیست
آنچه میان آسمان و زمین است، چون میغ و باران و برف و تگرگ و رعد و برق و علامتی که در حوا پدید آید، همه عجایب صنع حقتعالی است.
(20 نمره)