💠 در متن زیر، ۴۰ غلط املایی موجود است. آن ها را پیدا کرده و صحیح شده ی کلمات را در کادر پاسخ گویی بنویسید.
❇️ متن املا👇👇👇
🔆 بدان که هر چه در وجود است، همه صونع خدای تعالا است. در زمین نگاه کن که چگونه بسات تو ساخته است و جوانه به وی فراخ گوسترانیده و از زیر سنگ های سخت، آب های لطیفت روان کرده تا بر روی آن می رود و به تدریج بیرون می آید. و در وقت بهار بنگر و تفکور کن که زمین چگونه زنده شود و چون دیوای هفت رنگ گردد.
انسان بی دوست، همواره غمگین است. به بیان دیگر، تنهایی یکی از سنگین ترین مسائب است. دوستان واقعی، مثل آیینه، همان قدر که خوبی ها را پیش چشم ما می آورند، بدی ها را هم به ما می نمایاندنند. انسان تحت تعثیر رفتار و کردار دوست قرار می گیرد. رفیق بد، عامل ویرانگری و یار و همدم نیکوخثال باعث پرورش شخصیت متئالی انسان است.
در نگرش حافظ، چند مشخصه ی برجثته دیده می شود. حافظ از همه ی تباحی ها که در روزگار او پدیدار شده بود، جصورانه انتقاد می کند. طنز ضریف و کارساز او، برای آنکه انتقادش به طئن و لعن و حجو شباهت نیابد، انتقادها را به طنز می آمیزد.
در طول تاریخ بارها دیده ایم که هر گاه دوشمنان دست ستم به سوی این مهر آشیانه ی وطن دراز کرده اند، همه ی فرزندان، هم صدا فریاد برآورده اند و بر بی گانه طاخته اند. و پشتبانه ای بسیار شوکوهمند و صدی استوار برای وطن بوده اند. و میهن را در آوردگاه ها، از گزند احرمن خویان، رهانده اند.
روزی در محظر استاد همزه، یکی از شاگردان به نصیرولدین گفت: من نام تو را کوه آهن نهاده ام. زیرا در بحس و مناضره، در روخساره تو آثار خسته گی نمی بینم.
در تن رنجورش رمغی باقی نمانده بود . دوستی فقیح و دانشمند، بر بالن وی حاضر آمد و با اندوحی بسیار، دست نوازش، به سر و رویش کشید.
بیمار با تعروظ چشمانش را بست. شیون از خانه ی بیمار برخواست. او دانشمند بلند آوازه ی ایرانی، ابوریحان بیرونی بود.